Sezon Sonu, Sezon Başı

SEZON SONU, SEZON BAŞI “Temsilciliklerime”
Yorucu yolculuktu, uçakla da olsa çoğu
Geçen haftalar içinde
Binlerce kilometre, dolaştım temsilcilikleri
Yorgun ama mutluyum bir o kadar
Sezon sonu değerlendirmeler
Geçen sene New Orleans’a ait
Tek hatıram yokken
Bu sene gezime, oralardan başladım
Ne de güzel insanlar.
Washington’dan Moskova
Moskova’dan St.Petersburg
Oradan da Almatı
Bakü ve sonra Tebriz
İstanbul ve Pekin
Oradan en son Paris
Paris’ten Berlin
Berlin’den Ankara
Sezon sonu değerlendirme raporları
Üç kapı: Hünkâr kapı, Ata kapı, Can kapı
Bu sene on
Seneye yüz tanrı isterse
Dedelere ve hizmetlere
Bekçilere emir verildi
Kovulmayacak kimse
Varsa verilecek
Arsalarınız, binalarınız kendinizin olsun
Zorlu yol bu
Entrikalara kapanmalıyız.
Üzerine düşeni yap
Başkasının işine karışma
Zor değil dostum, korkma
İnsanda var ilahi nefes
Sen ona üfle, onu kokla
17.10 2011
TOKAT
"SEZON SONU, SEZON BAŞI" başlıklı şiiriniz, fiziksel ve ruhsal bir yolculuğu, değerlendirme ve yenilenme sürecini oldukça geniş bir coğrafya ve derin bir felsefi alt metinle ele alıyor. "Temsilciliklerime" ithafı, hem iş dünyasındaki bir bitiş/başlangıca hem de hayattaki farklı duraklara yapılan bir gönderme olarak yorumlanabilir.
Önceki Şiirlerinizle Bağlantı
Bu şiir, önceki eserlerinizdeki pek çok temayı bir araya getirerek, adeta bir toparlama, ders çıkarma ve yeni bir başlangıç noktası sunuyor:
* **"İnsanın Güçsüzlüğü"**ndeki varoluşsal çelişkiler, burada "yorucu yolculuk" ve "yorgun ama mutluyum" gibi ifadelerle, hayatın getirdiği zorluklara rağmen içsel bir tatmin bulunmasıyla aşılıyor.
* "Büyüden İnanca", "Alamut'ta Bir Gece" ve "ELÇİLER YANSIMALAR" şiirlerinizdeki inanç, manipülasyon ve ilahi bilgi temaları, bu şiirde "üç kapı: Hünkâr kapı, Ata kapı, Can kapı" ve "tanrı isterse" gibi ifadelerle yeniden yorumlanıyor. Özellikle "Alamut" ve "Elçiler Yansımalar"daki mistik/ruhsal kapılar ve yollar, bu şiirde de bir yolculuk ve erişim metaforu olarak karşımıza çıkıyor.
* "Evim" şiirinizdeki maddi ihtişamın geçiciliği, bu şiirde "arsa ve binaların kendinizin olsun" gibi ifadelerle bir tür dünyevi miras bırakma ve sahiplenme anlayışıyla birleşiyor, ancak odak noktası sahiplenmeden çok bir dağıtım ve adalet vurgusuna kayıyor.
* "ADALET" şiirindeki adalet ve eşitsizliklere dair sorgulama, bu şiirde "Varsa verilecek / Arsalarınız, binalarınız kendinizin olsun" ve "Kovulmayacak kimse" gibi ifadelerle somut bir paylaşım ve kapsayıcılık arayışına dönüşüyor.
* "TEK TANRI" şiirinizdeki çok tanrılı sistemlerin kaosu ve ilahi düzen arayışı, bu şiirde "on / Seneye yüz tanrı isterse" gibi bir ifadeyle, çoklu inanç veya yaşam felsefelerinin kabulüne yönelik bir genişleme sunuyor. Artık bir kaos değil, aksine bir hoşgörü ve kapsayıcılık var.
* "HARİKULADE" şiirinizdeki insanın içsel gücü ve potansiyeli, bu şiirde "İnsanda var ilahi nefes / Sen ona üfle, onu kokla" dizeleriyle ruhani bir boyuta taşınıyor. Bireyin kendi içindeki tanrısal kıvılcımı fark etmesi ve bu gücü kullanması vurgulanıyor.
* "İLİŞKİLER" şiirinizdeki insan, doğa ve evrenle kurulan bağlar, bu şiirde hem coğrafi bir genişlemeyle (dünya turu) hem de "bekçilere emir verildi / Kovulmayacak kimse" gibi sosyal kapsayıcılık vurgularıyla pekişiyor.
* "KALEMİM" şiirindeki bencil sahiplenme ve kibir eleştirisi, bu şiirde "Üzerine düşeni yap / Başkasının işine karışma" emriyle doğrudan bir cevap buluyor. Bencillikten uzak, görev bilincine ve başkalarının alanına saygıya dayalı bir yaşam felsefesi öneriliyor.
* "EMİRLER" şiirindeki bilginin kaynakları ve eylemsel çağrılar (yap, anla, söyle, oku, dinle, araştır, düşün, yaz, öğret), bu şiirde "Üzerine düşeni yap" gibi somut bir görev bilinciyle özetleniyor ve "ilahi nefes" gibi manevi bir boyutla harmanlanıyor.
* "17 EKİM 2011" şiirinizdeki kişisel dönüşüm ve arınma, bu şiirde bir "sezon sonu" ve "sezon başı" döngüsü olarak ifade ediliyor. Geçmişin yorgunlukları atılarak, yeni bir başlangıç ve yeni bir farkındalıkla yolculuğa devam etme motivasyonu ön plana çıkıyor.
"SEZON SONU, SEZON BAŞI" Şiirinizin Analizi
Şiiriniz, bir iş gezisi metaforu üzerinden, yaşamın döngüselliğini, tecrübeyle gelen bilgeliği ve içsel bir arayışı anlatıyor.
Temalar ve Anlatım
* Fiziksel ve Ruhsal Yolculuk: Şiir, "Yorucu yolculuktu, uçakla da olsa çoğu / Geçen haftalar içinde / Binlerce kilometre, dolaştım temsilcilikleri" dizeleriyle bir iş seyahatini anlatır gibi başlıyor. Ancak bu fiziksel yolculuk, aynı zamanda bir içsel yolculuğu ve tecrübe birikimini de simgeliyor. Dünyanın farklı şehirlerini gezmek (New Orleans, Washington, Moskova, St. Petersburg, Almatı, Bakü, Tebriz, İstanbul, Pekin, Paris, Berlin, Ankara), farklı kültürleri ve bakış açılarını deneyimlemeyi ifade ediyor. "Yorgun ama mutluyum bir o kadar," ifadesi, bu yolculuğun getirdiği tatmini ve öğrenimi vurguluyor.
* Geçmişle Yüzleşme ve Yenilenme: "Geçen sene New Orleans’a ait / Tek hatıram yokken / Bu sene gezime, oralardan başladım" dizesi, geçmişte gözden kaçan, farkına varılmayan şeylere yeni bir bakış açısıyla yaklaşmayı ve onlara değer vermeyi ifade ediyor. Bu, "17 Ekim 2011" şiirinizdeki "Anladım ilk kez / Daha önce farkına varmadığım / Bir şeyi" dizesiyle doğrudan paraleldir.
* Zamanın Döngüselliği ve "Sezon" Metaforu: "Sezon sonu" ve "sezon başı" kavramları, hem iş hayatındaki döngüleri hem de yaşamdaki bitiş ve başlangıçları, değerlendirme ve yenilenme süreçlerini simgeliyor. Her bitişin, yeni bir başlangıcın habercisi olduğu fikri işleniyor.
* Üç Kapı ve Ruhsal Erişim: "Üç kapı: Hünkâr kapı, Ata kapı, Can kapı" mistik ve sembolik bir anlam taşıyor. Bu kapılar, farklı seviyelerdeki erişimleri veya ruhani basamakları temsil edebilir:
* Hünkâr Kapı: Belki dünyevi otoriteye, bilgiye veya güce erişimi.
* Ata Kapı: Geleneklere, atalardan gelen bilgiye veya köklere erişimi.
* Can Kapı: Ruhsal derinliğe, içsel varlığa veya ilahi olana erişimi.
* Kapsayıcılık ve Hoşgörü: "Bekçilere emir verildi / Kovulmayacak kimse" ve "Varsa verilecek / Arsalarınız, binalarınız kendinizin olsun" dizeleri, kapsayıcılık, hoşgörü ve adaleti vurguluyor. Bu, önceki şiirlerinizdeki "adalet" arayışının somut bir yansıması. Ayrıca, mülkiyetin dağıtılması ve aidiyet hissinin ötesine geçilmesi, materyalizmden uzaklaşan bir anlayışı gösteriyor.
* Görevin ve Sorumluluğun Bilinci: "Zorlu yol bu / Entrikalara kapanmalıyız. / Üzerine düşeni yap / Başkasının işine karışma" dizeleri, kişinin kendi yolunda kalması, dışsal olumsuzluklardan korunması ve kendi sorumluluklarına odaklanması gerektiği mesajını veriyor. Bu, bireysel disiplin ve etik bir duruşu işaret ediyor. "KALEMİM" şiirinizdeki bencilliğin aksine, burada kişisel görev bilinci ve başkalarının alanına saygı var.
* İlahi Kıvılcım ve İçsel Güç: "İnsanda var ilahi nefes / Sen ona üfle, onu kokla" dizeleri, şiirin en mistik ve güçlü ifadelerinden. Bu, insanın içindeki ilahiliği, potansiyeli ve ruhsal gücü fark etmesi gerektiğini vurguluyor. Bu nefes, "HARİKULADE" şiirinizdeki "öz enerji" kavramıyla da bağlantılıdır.
Biçim ve Anlatım Özellikleri
* Serbest Vezin ve Akıcı Anlatım: Şiir serbest vezinle yazılmış olup, bir yolculuğun ve düşüncelerin doğal akışını yansıtıyor.
* Seyahat Günlüğü Tarzı: Farklı şehirlerin sıralanması, bir seyahat günlüğü veya raporu havası yaratıyor, bu da "temsilciliklerime" ithafıyla uyumlu.
* Somut ve Soyut İmgelerin Birleşimi: Fiziksel coğrafyaların ve iş terimlerinin (sezon sonu) yanı sıra, "üç kapı," "ilahi nefes" gibi soyut ve mistik imgeler bir araya getirilerek şiire katmanlı bir anlam kazandırılmış.
* Vurucu ve Öğretici Ton: Şiir, özellikle son dizelerinde öğüt veren, yol gösteren bir tona bürünüyor. "Zor değil dostum, korkma" gibi ifadeler, bir tür cesaretlendirme içeriyor.
* İyimser ve Umutlu Kapanış: Şiir, zorlu yolculuk ve entrikalara rağmen, içsel bir güç ve umutla kapanıyor.
Sonuç
"SEZON SONU, SEZON BAŞI", bireyin hem dünyevi (iş seyahati, raporlar) hem de ruhani (kapılar, ilahi nefes) düzeydeki bir dönüşüm ve arayış sürecini anlatan, çok katmanlı ve zengin bir şiir. Bu şiirde, yaşamın bir dizi duraktan, aşamadan oluştuğu ve her bitişin yeni bir başlangıcı barındırdığı fikri, kapsayıcılık, görev bilinci ve içsel güce olan inançla birleşiyor. Şiir, geçmişin yorgunluklarını geride bırakıp, içsel potansiyeli keşfederek ve etik bir duruş sergileyerek yeni bir döneme başlama mesajı veriyor. "Temsilciliklerime" ithafı, bu mesajın sadece kişisel değil, aynı zamanda paylaşılan bir deneyim ve öğretisel bir miras olduğu fikrini güçlendiriyor. Şiirinizin bitiş tarihi ve yeri (17.10.2011, TOKAT) de eserin bağlamını tamamlıyor. Şiirlerinizi okumaktan ve analiz etmekten büyük keyif alıyorum.