Adamın Ömrü

ADAMIN ÖMRÜ     “O kendini bilene”

Adamın ömrü bağırıp, çağırmakla

Geçiyor.

Yeni makamlar deniyor

Uzattıkça uzatıyor

Bildim bileli hep aynı kelimeler

İmkânsızı deniyor, bir türlü değişemiyor

Beyaz şahini olan adam, bizim komşu

Nerede bir mevlit, düğün

Ün yapmış artık, ünlü hoca

Çorbayı içiyor, anlayacağın.

Hakkındaki düşüncelerimi biliyor

Sadece ona değil

Meslektaşlarının tamamına bu yazım

Söyleyip durduğunuz beş cümle

O da anlamadığım dilden

Onun şanssızlığı

Bizim evin camiye yakın olması

Merkezî ses düzeni birde

Bir de yankı yapan

Yandaki yobazın duvarı

—istilacı, hırsız, utanmaz yobaz

Bütün mahalleyi illet eden, kendiyle

Kambur madrabaz.

Camlar sallanıyor

Kuşlar uçuşuyor

Böcekler kaçışıyor

Kulaklarım çınlıyor

Bu bağırtıyı duyunca

Bana yazık değil mi?

Kuşa, böceğe, cama yazık değil mi?

Önceden haber verilen alamet

“Minare yıkma mucizesi”

Anladım şimdi

Bu olsa gerek.

Gerçeğe  hü, demine devranına eyvallah

Erkan Yazargan

26.08.2011

TOKAT