Sunset Lİmited
Takip et: @ErkanYazargan Tweet
SUNSET LİMİTED “Samuel’e”
Bırak masal anlatmayı
Kandırmayı kendini
Filmin sonunu gördüm,
Kıvranıyor adam içinden, derinlerden
Kendini asmayı denemiş kalorifer borusuna
Onu da becerememiş
O kadar kötü, o kadar beceriksiz
Her şey boğup, üstüne üstüne
“Hücum!” naraları
“As kendini, bileklerini kes, gazı aç!
Becer işte, yap bir şeyler!
Aklına ne gelirse, gebert kendini!”
Kundakta bebek, ana kucağında
Ana yağmur altında, karda
Gelip geçenden dilenir, garda.
Adaletten, mutluluktan bahsedersin
Bırak masal anlatmayı
İnsan denen mahlûk veya varlık
Kendi elleriyle, kendi gözünü nasıl oyar
Nasıl dinamitler, geleceği yok eder
İnançları, iyi niyetleri sömürür
Saflığını alaşağı eder, el değmemişliğin
Öyle bir eller ki, sonsuza kalır izi
Yara açar, kanatır durmamacasına
Güçlüyse ezer, güçsüzse bekler güçlenmeyi
Güçlenince de dişlerinin dibi doyar kana
Nerde adalet! (*HAYRET GERÇEK)
Bir yere kadar doğrusun, bir yere kadar
Filmin sonunu iyi takip etmemişsin bence
Sessizliği, kıvranmaları, sıkıntısı beceriksizin
Yanlışı doğru sanmasından bence
İyi niyette diyebilirsin.
Sen kendince, cehenneminden dünyanın
Sıyrılıp çıkmışsın, hatta
İyilikler dağıtmaya bile başlamışsın
Masanın üstünde kalın, kutsal kitap
Sıkıştıkça, bunaldıkça, pes etmeye yaklaştıkça
Kendini onda yıkarsın.
Spinoza ne der:
“Kutsal kitap, bu olamaz
Hikâyelerle dolu, bundan bana ne?”
Korkutulur sonra, kaçmak zorunda kalır.
Adam haklı, buradan bakınca
Dayanamaz, yaşayamaz, nefes alamaz
Tutar titremeler, kıvranmalar olduğu yerde
Kimse anlamaz, O da anlatamaz;
Kokusunu almıyor musun cesetlerin?
Ortalık yerlerde yatan çürüyen
Sen ne anlatıyorsun Samuel, kendine gel!
İçindeki ateşi bir Leyla’nın;
Kendi kayıp oğlu işkencecisiymiş, tecavüzcüsüymüş meğer
Anlayacağın, ikizlerin babası hapisten
16.01.2012
TOKAT
“Bu mu Dünya” kitabından